เซรามิก ราคาถูกจากโรงงาน จำหน่ายเซรามิก ต่างๆตามความต้องการของลูกค้าในราคาโรงงาน

สวัสดีตอนเย็นๆครับ วันนี้ผมยุ่งมากเลยครับ ช่วงเช้าวันนี้อากาศที่ลำปาง คลื้มๆแบบว่าน่านอนมากๆ จนทำให้ผมตื่นสายเลยล่ะครับ (อากาศดีจริงๆครับวันนี้) ที่ยุ่งก็เพราะว่าที่บ้านผมเปิดร้านอาหารน่ะครับ ตอนเช้าผมต้องตื่นไปจ่ายตลาดและมาเปิดร้านกว่าจาได้นั่งหน้าคอมก็สายๆหรืออาจเป็นบ่ายเลยครับ (วันนี้ลูกค้าเยอะอะครับเลยไม่ว่าง) เอาละ ตามสัญญานะครับ เมื่อวานเล่าค้างตรงถนนก่อนทางแยก มาดูและฟังเรื่องราวกันต่อดีกว่า (ว่างๆผมจาเอารูปที่ที่ร้านมาฝากกันครับ ร้านผมลงมือทำกับคุณพ่อ 2 คนเลยนะครับ 2 คนจริงๆครับเดี๋ยวว่างๆจาเอามาฝากครับรับรองเพื่อนๆต้อง บอกว่าโหๆ สวยจังเลย 55555 สวยจริงๆนะครับไม่ได้ชมตัวเอง คุณพ่อผมจบศิลปะมาน่ะครับ ตกแต่งร้านออกแนวๆ สไตร์ รีสอร์ท ว่างๆเดี๋ยวนำมาให้ชมกันนะ เผื่อใครมาลำปางแล้วอยากมาแวะเห็นหน้าค่าตาว่า เอ้ ไอ้คนเขียนบล็อกนี้มันหน้าตาเป็นไงน้า ได้เห็นแน่ครับถ้ามานะ) เอาล่ะ เข้าเรื่องกันดีกว่า "ถนนหลังแวน" (ไม่ทราบว่าใครเรียกกันยังไงนะครับแต่ผมกับเพื่อนๆเรียกกันประมาณนี้ครับ) ถ้าใครอ่านบทความเมื่อวานก็จะเข้าใจนะครับว่าทำไมต้อง หลังแวน ) ถนนเส้นนี้เรียบเลาะริมน้ำวัง แม่น้ำสายหลักของจังหวัดลำปางครับ ช่วงนี้น้ำค่อนข้างเยอะครับ อาจเป็นเพราะช่วงนี้เป็นช่วงหน้าฝนก็เป็นได้ครับ ถนนเส้นนี้อย่างที่บอกไปครับสร้างมาค่อนข้างนานแล้วครับ สมัยก่อนนู้น ที่ผมยังเป็นเด็กจะไม่มีทางนี้ตัดข้ามไปต่อครับนะครับ จาเป็นป่ามีหญ้าขึ้นเต็มเลยครับ (เสียดายจังครับตอนนั้นยังไม่มีกล้องไม่งั้นคงได้ถ่ายรูปมาฝากกัน)





ทางแยกนี้แหละครับที่ผมยืนถ่ายอยู่ตรงนี้ ในสมัยก่อนยังไม่มีถนนตัดมาถึงตรงนี้น่ะครับ เป็นป่าและบ้านคนอยูครับ ถ้าเราเลี้ยวขวาก็จะเป็นโรงเรียนและโบถ์ครับ(เลื่อนเม้าไปอ่านบทความด้านล่างได้ครับผมบอกไปเมื่อวานแล้ว)






จอดตรงนี้แป๊บ นึงครับตรงนี้ครับ หลังแวนแล้ว สมัยผมยังเป็นวันรุ่นอยู่ นะครับ ผมกับเพื่อน ชอบมานั่งกันบริเวณนี้ครับ สมัยก่อนนะครับช่วงกลางคืนน จะมีหนุ่มสาว ที่จีบกัน ชอบพากันมานั่งจู๋จี๋ กันแถวนี้เยอะเลยครับ( ไม่รู้ตอนนี้ยังมีมากันรึเปล่าเพราะผมไม่ได้ออกมานั่งที่นี่นานแล้วล่ะครับอย่างที่บอกครับมันเป็นช่วงเวลาของอายุ ช่วงนั้นน่ะครับ ใครที่ผ่านช่วงนั้นกันมาคงเข้าใจกันนะครับ) อืมลืมบอกไปครับถ้าในช่วงลอยกระทงแถวนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นของกระทงใหญ่ครับ ที่เค้าประกวดกันเป็นประจำทุกปีครับ เค้าจามาทำกระทงใหญ่เพื่อประกวดกกันที่นี่ครับ อ่อถ่ายเจ้ารถคู่ใจติดมาด้วยครับ เวสป้ารุ่นสปิ๊นไฟเหลี่ยมครับ รถผมเองครับพอดีวันนี้ต้องออกไปหลายที่ก็เลยไม่ได้ปั่นจักรยานคู่ใจมาครับ


มาภาพนี้กันต่อครับ เมื่อวานที่ผมได้เกริ่นไว้ว่าผมมีเรื่องจะเล่าเกี่ยวกับความขี้กลัวผีของผมอย่างที่บอกน่ะครับตรงนี้เป็นโรงพยาบาลใช่มั้ยครับ และโรงพยาบาลก็ต้องมีอะไรล่ะ .....โรงเก็บศพไงครับ ตอนเด็กผมกลัวมากเลยครับเพราะผมเคยนั่งไปกินข้าวกับญาติๆตรงข้ามฝั่งแม่น้ำนี้ครับ ร้านอาหารนี้จะอยู่อีกฝั่งนึงครับ เวลาเรามองมาจากร้านนะครับ ในสมัยนั้นคนยังไม่มีมานั่งกันเหมือนตอนนี้กันครับ ถนนเส้นนี้จึงเงียบ มากๆครับ ผมมองมาจากฝั่งตรงข้าม ด้วยความที่ผมอาจจะเป็นเด็กด้วยมั้งครับเลยคิดไปต่างๆนานา เพราะโรงพยาบาลนี้เป็นโรงพยาบาลที่ก่อตั้งขึ้นนานแล้วล่ะครับสมัยสงครามโลกเลยมั้งครับ น่าจะประมาณ 100 กว่าปีแล้วมั้ง ผมชอบคิดว่ามีคนยืนมองผมอยู่ มาจากฝั่งตรงข้าม นึกถึงตอนนั้นแล้วขนลุกครับไม่รู้จะพูดยังไงให้เห็นกันดี เอาเป็นว่าใครที่เคยเมองเข้าไปในบ้านร้าง หรือว่าขับรถผ่านป่าช้าแล้วมองเข้าไป ความรู้สึกยังไงยังงั้นเลยครับ (แต่ปัจจุบันนี้ไม่เป็นแบบนั้นแล้วครับ แถวนี้เจริญขึ้นครับ มีคนพลุกพล่านเลยล่ะ โรงพยาบาลเค้าก็ปรับปรุงใหม่แล้วครับ ดูไม่น่ากลัวแล้วครับ)


เป็นยังไงกันบ้างครับ นี่เป็นบางส่วนของถนนเรียบแม่น้ำวัง แม่น้ำสายหลักของจังหวัดลำปางนะครับ ถ้าเราไปต่อข้างหน้าจะเห็นสพานแขวนครับ (หรือที่เค้าเรียกกันว่าสพานออเร๊น) ที่เค้าเรียกกันว่าสพานออเร็นนั้นเพราะสพานเป็นสีส้มครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะเก็บภาพมาให้ดูกันนะครับ ผมยังมีภาระกิจต้องไปทำต่อครับเลยต้องรีบไปก่อน( เก็บไว้เขียนต่อวันพรุ่งนี้ด้วยครับเดี๋ยวจาไม่มีเรืองเขียน--) ติดตามกันได้นะครับ เรื่องราวของถนนเรียบแม่น้ำวังยังไม่หมดครับ ต่อไปข้างหน้าจาเป็นอีกสพานนึงครับเป็นสพานแขวนเหมือนกันครับ เดี๋ยวจางงกัน เอาเป็นว่ามีอีก 2 สพานแขวนละกัน ต่อไปอีกก็เป็นเขื่อนครับ เดี๋ยวมีรูปมาฝากกันแน่นอนครับติดตามได้ครับ ตอนนี้ยังไม่ถึงครึ่งทางถนนเรียบแม่น้ำเลยนะครับ อย่าพึ่งหนีไปไหนล่ะครับ รับรองครับ ผมจะเอารูปสวยๆ และมุมมองที่ผมเคยสัมผัส เคยเที่ยวสถานที่นั้นๆ มาฝากกันนะครับ เอาไว้เผื่อใครอยากชาทแบต จากที่เหนื่อยล้าจากการทำงาน อยากจะมาพักผ่อน หรือว่ายังไม่มีเวลาก็นั่งดูผ่านบล็อกผมไปก่อนก็ได้ครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ พรุ่งนี้วันจันทร์แล้ว เหนื่อยกันอีกครั้งนะครับ หลังจากได้หยุดกันมาวันนี้แล้ว เอาเป็นว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมาเล่าเรื่องราวถนนเรียบแม่น้ำของลำปางที่ชื่อว่า ลำน้ำวัง สายน้ำ 1 ใน 5 ที่ไหลรวามเป็นแม่น้ำเจ้าพระยากันต่อครับ