วันอังคาร

สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน เมื่อวานต้องขออภัยที่ไม่ได้เข้ามาเขียนบทความให้เพื่อนนะครับ พอดีผมไปสมัครงานมาน่ะ เลยยุ่งๆครับ (ต้องหาปัจจัยที่จะทำให้มีข้าวกินก่ิอนนะครับ) ตอนนี้ผมก็เลยว่างงานอยู่ครับ หลังจากเรียนจบปุ๊บ ก็จับได้ใบแดงปั๊บ ไปรับใช้ชาติเลยครับ 1 ปี ครับที่ผมเข้ารับราชการได้อะไรมาเยอะเลย ตอนนี้ปลดแล้วก็ช่วยที่บ้านทำงานอยู่ครับ แต่ใจอยากหารายได้เป็นของตัวเองบ้าง เวลาอยากได้อะไรจะได้ไม่ไปรบกวนใครครับ ลำพังเขียนบล็อกขึ้นมาก็ยังไม่มีรายได้อะไรเลยครับ เลยตัดใจว่าไปหางานทำดีกว่า งานเขียนเอาไว้เป็นงานอดิเรกดีกว่าครับ แต่ผมก็จะไม่ลืมเขียนนะครับถ้าไม่ติดธุระจริงๆ ก็จะคงแนวทางการเขียน ลัดเลาะ ซอกแซกกันแถวๆนี้แหละครับ เอาเป็นว่าได้มุมมองที่ใหม่ๆ ไม่้ซ้ำใครละกันครับ เพราะผมเขียนและถ่ายรูปกันสดๆ ได้รูปปั๊บก็เอามาอวดกันเลยครับ แต่ถ้าผมไปเจอบทความที่มีประโยชน์อาจจะหยิบยกมาให้ได้รับฟังกัน แต่จะให้เครดิตกับเจ้าของเค้าละกันครับ ส่วนใครที่เห็นว่าการเขียนผมต้องปรับปรุงอะไรก็แนะนำผมมาได้นะครับ ด้านล่างที่เอาไว้แสดงความคิดเห็นครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับสำหรับการติชม เอาล่ะเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า วันก่อนผมได้เล่าถึงถนนเรียบน้ำวัง ลุ่มน้ำแห่งจังหวัดลำปางเมืองเซรามิกนั่นเองครับ เล่าถึง หลังแวนแล้วใช่มั้ยครับถ้าใครติดตามกันมาตั้งแต่ต้น ไปต่อกันเลยครับ บริเวณถัดจากถนนหลังแวนมีสพานอีกแห่งหนึ่งที่ก่อตั้งขึ้นในจังหวัดลำปางครับ (สพานเยอะจริงๆครับลำปางนี่) สพานที่จะมาพูดถึงกันก็คือ สพานที่คนลำปางเรียกกันว่าสพานออเร็น ที่เรียกสพานออเร็นก็คือตัวสพานเป็นสีส้มครับการก่อสร้างก็เป็นสพานแขวนทั่วๆไปครับ ใช้ลวดสลิงในการทรงตัวครับ สพานแห่งนี้รถไม่สามารถสัญจรผ่านได้ครับ (ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเค้าสร้างทำไมใช้ประโยชน์ได้ก็เห็นจะเป็นให้นักท่องเที่ยวเอาไว้ถ่ายรูปและทำให้ภายในจังหวัดดูน่าสนใจมากขึ้นมั้งครับ ) เอาเป็นว่าในเมื่อสร้างมาแล้วก็ดีแล้วละ อย่างน้อยก็เป็นหน้าเป็นตาอีกที่นึงนะครับ ไปดูกันเลยดีกว่า


สพานออเร็นเป็นอีกหนึ่งสพานในลำปางครับ
อย่างที่บอกครับ ลำปางเป็นเมืองอกแตก มีแม่ไหลผ่านกลางเมืองจึงเป็นเหตุผลที่ ทำไมลำปางจึงมีสพานเยอะครับ

ไปดูอีกมุมนึงครับ







นี่เป็นอีกมุมนึงครับ เป็นฝั่งตรงข้ามกับหลังแวนครับ ถนนเส้นนั้น เป็นถนนวันเวย์นะครับ เตือนเพื่อนๆกันไว้ก่อนเพราะผมเห็นประจำครับเวลามีรถต่างจังหวัดมา เค้้ามักจาขับรถสวนเข้าไปครับ ยังไงก็ระมัดระวังกันหน่อยครับ เพราะป้ายค่อนข้างไม่ค่อยชัดครับ แต่ตอนนี้รู้สึก เค้าจะเอาป้ายที่ใหญ่กว่าเดิมมาติดแล้วครับ
เพื่อนๆเห็นบันได้ที่เป็นทางลงมาแม่น้ำมั้ยครับ ตอนผมเป็นเด็กผมเคยโดดเรียนพิเศษมานั่งตกปลาตรงนี้ด้วยล่ะ (สำหรับน้องๆที่อ่าน อย่าทำตามนะครับมันไม่ดี)








ใกล้เข้าไปอีกนิดนะครับ บริเวณนี้ ถ้าเป็นช่วงเทศกาลลอยกระทงล่ะก็ คนเพียบเลยครับจะเป็นที่ๆ สวยมากเลยครับถ้าเราอยู่ด้านตรงข้าม ที่เป็นมุมสูงเวลามองแม่น้ำจะเห็น แสงสีทองจากประทีป เป็นดวงๆ ยังไงเอาไว้ลอยกระทงผมจะเอารูปมาฝากกันนะครับ ถ้าไม่ไปดริ๊งเพลินครับ






เพื่อนๆเห็นสัญลักษณ์ที่เป็นรูปไก่สีขาวมั้ยครับ เป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดลำปางครับ ถ้าใครอ่านบทความแรกๆๆ ที่ผมได้เขียนเกี่ยวกับจังหวัดลำปาง จะเข้าใจนะครับว่าทำไมลำปางต้องเป็นไก่ ไก่สีขาวด้วยและชามกาไก่ด้วยไปอ่านกันได้นะครับ บทที่เป็นประวัติจังหวัดลำปางครับ




















เป็นยังไงกันบ้างครับ รูปที่ผมเอามาฝากกันครับ เพื่อนๆครับ ไม่รู้นะครับ ว่าใครเคยมีความรู้สึกเหมือนผมรึเปล่า เคยมั้ยครับ เวลาที่เราไปต่างจังหวัด หรือว่าต้องไปอยู่ที่ๆไม่ใช่บ้านเกิดเราเป็นเวลานานๆ แล้วเวลาเราได้กลับมาบ้าน กลับมาสถานที่ ที่เราเคยอยู่ที่นี่ ตั้งแต่เด็กจนโต เวลาผมไปที่ไหนมาถ้าผมกลับมาบ้านที่ลำปางถ้าเข้าเขตบ้านผมแล้วผมจะเปิดกระจกรถ ปิดแอร์ สูดอากาศที่บ้าน ให้ได้กลิ่นไอที่เราคุ้นเคย รู้สึกว่ามันอบอุ่นนะครับ ช่วงปีที่แล้วผมแทบไม่ได้อยู่ลำปางเลยล่ะ ผมต้องไปใช้ชีวิตการเป็นทหารที่พิษณุโลกครับ เดี๋ยวว่างๆจะเอารูปและความรู้สึก เมื่อตอนอยู่ที่นั่นมาฝากกันครับ เอาเป็นว่า แนวทางของบล็อกผมจะออกเป็นแนวซอกแซกละกันครับ จะเอามุมมองสถานที่ ที่เป็นประสบการณ์ตรงของผมมาเล่าให้ฟังกัน ที่ผมมีความรู้สึก เอ้ย! ตรงนี้เราเคยมานี่หว่า ตอนเด็กเรามาที่นี่ประจำ อะไรประมาณนี้แหละครับ ถ้าใครอยากให้ผมพาไปดูที่ไหนก็ แสดงความคิดเห็นมาได้นะครับ ผมจะได้มีกำลังใจเขียนต่อไป อ่อ..เกือบลืมครับ พอดีวันนี้ผมไปคุยกับผู้ใหญ่ใจดี ท่านนึงครับ ผมเล่าให้ท่านฟังว่าผมกำลังเขียนบล็อกเกี่ยวกับลำปางอยู่พอดีใช้ชื่อ ว่า"ตลาดเซรามิกลำปาง" แต่ยังไม่มีสินค้ามาแสดงในบล็อกเลย มันเลยไม่เข้าคอนเซ็ป ผมก็เลยปรึกษากับท่านว่า ผมขอถ่ายรูปสินค้าในโรงงานท่านมาติดในบล็อกด้านล่างท้ายบทความของผมได้มั้ย ท่านก็ยินดีครับไม่ขัดข้องอะไร ok ครับ เอาเป็นว่าผมเอาสัญลักษณ์ของลำปางเลยละกัน ถ้วย จาน ชาม กาไก่ๆๆๆๆ นั่นเองครับ ผมจะได้มีรายได้ในช่วงว่างงานอยูในตอนนี้ด้วยครับเผื่อใครสนใจสั่งซื้อ ผมก็จะได้ค่าโฆษณาจากท่านด้วยครับ สินค้าเป็นราคาโรงงานทั้งหมดเลยนะครับ ยังไม่รวมค่าขนส่งนะครับ ยังไงก็โทรศัพท์ตกลงกันก่อนได้ครับว่าจะส่งแบบไหนให้เซฟตังที่สุด เพราะถ้าเพื่อนๆไปซื้อของพวกนี้ ตามร้านค้า จะไม่ได้ราคานี้นะครับ เค้าจาบวกราคา แต่ที่ผมเอามาให้ชมกันคือ ของเป็นของลำปางโดยตรงเลยครับ เอามาจากโรงงานเลยราคาจะถูกกว่าท้องตลาดมากครับ ถ้าใครอยากได้ของฝากหรือเอาไว้ใช้เองที่บ้านก็ติดต่อได้นะครับ เี่ดี๋ยวผมจะให้ที่อยู่ และเบอร์โทรศัพท์อีกทีด้านล่างนะครับ ดูรายละเอียดภาพกันได้เลยครับ










ชามเซรามิคกลมขนาด 4'' ลายกาไก่ ราคา 29 บาท ครับ












จานเซรามิก ลายกาไก่ 8 '' ราคา 39 บาทครับ






ชามเซรามิคกลมขนาด 4'' ลายกาไก่ ราคา 29 บาท ครับ



ยังมีอีกหลายแบบนะครับเดี๋ยวผมจะเอามาโพสเรื่อยๆครับ

สนใจสินค้า ของฝากจากลำปางเพื่อนำไปจำหน่ายหรือใช้เอง ติดต่อ 08-10306212 คุณ อารมณ์ศิลป์ ยศยิ่งที่อยู่ 74 ถนนปงสนุกใต้ ตำบลเวียงเหนือ อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง 52000 (mail... aromsin9@gmail.com)

สิ่งที่ผมเอามาฝากกันในวันนี้ผมแค่อยากให้เพื่อนทุกคนได้เห็นมุมมอง ในลำปางผ่านทางความรู้สึกและความคิดของผมนะครับ เพื่อลำปางจะได้มีคนมาเที่ยวกันเยอะๆ ครับ เงินทองจะได้หมุนเวียนเศฐษกิจจะได้ดีครับ ช่วยกันอุดหนุนของไทยนะครับ สินค้าที่ให้ดูกัน เพื่อนๆสามารถติดต่อได้ ตามที่ผมได้เขียนไว้ด้านบนนะครับ ผู้ผลิตจากลำปางมีที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้จริงครับ เพื่อนๆสามารถติดต่อได้ครับผมรับประกันครับ รับรองว่าไม่มีปัญหาแน่นอนครับเพราะของเค้าส่วนมากส่งออกทั้งนั้นครับ ที่ผมได้เอามาฝากกันเพราะผมรู้จักและท่านเอ็นดูผมครับ เพราะตอนนี้ผมก็ว่างงานอยู่ เลยอยากให้ผมมีรายได้ไว้เป็นค่าน้ำมันเ อาไว้ไปเก็บรูปสวยๆมาลงบล็อกให้เพื่อนๆได้ชมกันครับ ผมก็แค่อยากให้บ้านเราได้ใช้ของไทยกันบ้างครับไม่ใช่ให้ฝรั่งใช้กันหมดนะครับ


พรุ่งนี้เราจะไปต่อครับถัดจากสพานออเร็นแล้ว ยังมีอีกหลายสพานเลยนะครับในลำปางนี่ แล้วริมฝั่งลุ่มน้ำที่ชื่อว่า "วัง" สายน้ำที่หลอมรวมเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา จะเป็นอย่างไรติดตามกันต่อนะครับ รักประเทศไทย ลำปางบ้านเกิด แหล่งกำเนิดชามกาไ่ก่ เมืองรถม้าน่าแปลกใจ ทำไมไม่มาเที่ยวลำปางกันล่ะ วันนี้ไปก่อนครับ โชคดีมีตังใช้กันทุกคนครับ

0 Comments:

Post a Comment